"Harry Potter", czyli miłość od pierwszego rozdziału

Witajcie dzisiaj!

Skoro jesteśmy już przy temacie książek…

Tak, dzisiaj będzie o Harrym. W zasadzie chciałabym krótko opowiedzieć jak i kiedy zaczęła się moja miłość do książek o słynnym Harrym Potterze. Więc bez dalszych zbędnych zdań, zapraszam do czytania :)



Wszystko zaczęło się od nudnego, zachmurzonego letniego popołudnia. Brzmi trochę jak początek jakiejś historii, co nie? Ale tak właśnie było. To były wakacje przed czwartą klasą podstawówki, czyli miałam wtedy 10 lat (jestem z listopada to zawsze wszystkie dzieci wcześniej ode mnie miały urodziny).


Także nudziło mi się bardzo, narzekałam mamie, że nie mam co robić. W końcu zaproponowała mi przeczytanie książki. „Pffff, książka?”-to była moja reakcja. Teraz czytam bardzo dużo książek, ale wtedy bardzo ciężko było mnie do jakiejkolwiek namówić; w zasadzie to czytałam tylko lektury szkolne, bo musiałam.

Mama wyciągnęła książkę z pułki mojego brata (dostał kiedyś ją w prezencie, ale jak ja nie zabierał się za czytanie). Wiecie co to była za książka? Chyba nie trudno się domyśleć. „Harry Potter i kamień filozoficzny”. Wzięłam do ręki niechętnie, już zdesperowana i zrezygnowana. Szczerze  mówiąc (pisząc?) pierwsze strony pierwszego rozdziału nie bardzo przypadły mi do gustu. Ja wiem? Jakoś strasznie dłużyły mi się. Ale kiedy już przebrnęłam do drugiego rozdziału…wooo wtedy to się zaczęło! Czytałam jak szalona; strona po stronie, kartka po kartce, rozdział po rozdziale, książka po książce…aż dobrnęłam do ostatniej części. I zrobiło mi się smutno.

Od tamtego czasu uwielbiam wszystko co związane z Harrym. Co więcej, dostałam swój nieco spóźniony list z Hogwartu z biletem na King’s Cross peron 9¾. Ale myślę, że to historia już na inny dzień.

Wyobraźcie sobie, co by było, gdybym wtedy postawiła na swoim i nie przeczytała „Harry’ego”, albo w ogóle by mi się nie nudziło.




Dzisiaj zostawiam Was ze swoimi własnymi myślami o „Harrym Potterze”. A czy wy czytaliście może te książki? Do zobaczenia (pisania)!

Katka

 *zdjęcia wykonane przeze mnie

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Najlepsze filmy z motywem tańca #1

Obraz
Nie będę kłamać, trochę zajęło mi wyszukiwanie i oglądanie filmów z motywem tańca. Ale mogę dumnie stwierdzić, że koniec końców obejrzałam chyba większość filmów które istnieją i do których miałam dostęp, oczywiście.  Dzisiaj chciałabym przedstawić kilka filmów które moim zdaniem są warte poświęcenia swojego cennego czasu. (Kolejność naprawdę nie ma znaczenia) Oczywiście zdarzyło mi się oberzeć kilka filmów po których miałam kwaśną minę, ale mimo wszystko nie żałuję tego czasu, bo przynajmniej wiem że to nie dla mnie i drugi raz nie obejrzę na pewno. Może przydałby się osbny post o takich filmach? Footloose      Film z 1984 roku oraz jego remake z 2011 roku. Nie wiem co bym zrobiła, gdyby ktoś zakazał mi słuchac muzyki w moim mieście; główny bohater filmu właśnie zmaga się z takim problemem i próbuje przekonac innych że tak nie powinno być. Oba filmy oglądałam w takiejkolejności jak trzeba. Wiadomo, nie można podrobić oryginału, dlatego wersja z lat 80 jest dużo lepsz
Czytaj więcej

Dlaczego nie wolno rozciągać się bez rozgrzewki? Przecież rozgrzeję się w trakcie!

Obraz
Dlaczego nie wolno rozciągać się bez rozgrzewki? Przecież rozgrzeję się w trakcie! Nie! Nic bardziej mylnego. Niestety czasem zdarzało mi sie rozciągać mięśnie "na sucho" bez ich uprzedniego rozgrzania. A bo mi się nie chciało bez sensu skakać, a bo myślałam sobie "a co to zmieni"...jeśli i tobie zdarzyło się myśleć podobnie, mam nadzieję ż dzisiaj zmienię twoje zdanie. Ja na szczęście nie nabawiłam się żadnej kontuzji (owszem, ale od czegoś innego, historia na oddzielny post), co można nazwać chyba jedynie jakimś cudem. Ale to nie znaczy, że każdemu ujdzie to na sucho. Dlaczego więc jest to takważne, żeby najpierw się rozgrzać przed rozciąganiem?  Można powiedzieć że podobnie zachowują się nasze mięśnie. Jeśli mięśnie są rozgrzane, szybciej je rozciągniemy. Ale jeżeli weźmiemy się za ich rozciąganie bez rozgrzewki, będą one przeciążone i po prostu nie przygotowane do takiego wysiłku. Wtedy bardzo łatwo o uraz, taki jak naciągnięcia lub, co gorsza, roze
Czytaj więcej

Co mi dało blogowanie?

Obraz
Jak by nie patrzeć, przez bardziej lub mniej regularne pisanie, pracowałam nad swoim stylem. Chyba się nieco wyrobiłam, tak sądzę. Odkryłam kilka wspaniałych blogów, pisanych z pasją. Wspaniałych blogów, a co za nimi się kryje-ludzi. Pozwoliłam sobie na pewien rodzaj "własnej strefy". To jest miejsce w którym mogę robić praktycznie co tylko zechcę. Szczerze pisząc, rodzice wiedzą że mam bloga, ale nigdy nie pokazywalam ani nie powiedziałam jak się nazywa. A teraz najważniejsze. Czy blogowanie stało się moją pasją? Nie wiem. A więc, tradycyjną metodą- Poczekamy, zobaczymy. Mam nadzieję do pisanie wkrótkce! Kasia
Czytaj więcej