26 Bieg Powstania Warszawskiego

Nie wiem co musiałby się stać, żebym nie wzięła udziału w Biegu Powstania Warszawskiego. Gdybym (odpukać: puk puk puk!) nawet straciła nogę, choćbym musiała się czołgać, doczołgałabym się do mety. 

Tak więc i w tym roku, 23 lipca, musiałam być w Warszawie. 

Szczecin górą! Tym razem dosłownie, kuzynek się postarał o to. 

Na tej planszy można było złożyć życzenia Warszawie.

Jak widać, dotarłam do mety. Nie było łatwo, ze względu na to, że zlikwidowali w tym roku bieg na 5 km. Został bieg na 10 km, więc trzeba było podkręcić śrubę w kościach.

Mój czas to 01:02:43

Chyba mój najlepszy czas. 

Ciasto tęczowe mojej kuzynki. Było cudowne! <3

Cieszę się że mogę brać w tym udział. Że mogę w ten sposób upamiętnić wszystkich powstańców, którzy walczyli za ukochaną stolicę w 1944 roku. I tych poległych i tych, którzy wciąż żyją i mogą nam opowiadać swoje historie.

W tym roku bieg ten ukończyło ponad 8 tys osób. W tym i ja.

Uczestniczyłam w Biegu Powstania Warszawskiego już po raz 2. Rok temu również napisałam o tym coś nie co: 25 Bieg Powstania Warszawskiego